انتشار دومین تک‌آهنگ گروه ۴برج
موسیقی کوک| گروه موسیقی «۴برج» دومین تک‌آهنگ خود را با نام «مویوم» به خوانندگی کیوان لاچین منتشر کرد.
این قطعه با تنظیم و نوازندگی داریوش صالح‌پور (گیتار)، سروش عمومی (پرکاشن و فلوت) و با خوانندگی کیوان لاچین ساخته شده است.
این اثر تلفیقی از موسیقی خراسان با موسیقی آمریکای لاتین است و میکس و مسترینگ این کار را آرش پاکزاد برعهده داشته است. همچنین فاطمه آرامی شاعر این اثر بوده است.
کیوان لاچین در توضیح این اثر نوشته است: «قطعه مویوم دومین تجربه ۴برج و اثری است که شکل گرفته و برپایه همفکری ساعت‌ها کار گروهی ما بوده است.
لاچین در ادامه گفت: مویوم برگرفته از قطعه لیلا در وا کن مویوم، از ساخته‌های استاد مرحوم اسماعیل ستارزاده بوده که آن را با کمی تغییر در ملودی جدید تنظیم کرده‌ایم.»
«۴برج» این قطعه را به خانواده مرحوم اسماعیل ستارزاده تقدیم کرده است.
اسماعیل ستار زاده از استادان مشهور موسیقی مناطق و نواحی ایران و منظقه خراسان بود. او موسیقی را از کودکی نزد استادان زمان خود فرا گرفت. در جوانی به رادیو مشهد پیوست و سال‌ها برای رادیو به اجرای موسیقی پرداخت. اجرای زیبای آثار فولکلوریک قوچان و شمال خراسان سبب شد تا علاوه بر خراسان، مردمان سایر شهرهای ایران هم به شنوندگان و علاقه‌مندان به موسیقی او تبدیل شوند.
ستار زاده علاوه بر ایران در سال ۱۳۴۲ از طرف وزارت فرهنگ و هنر همراه گروهی از هنرمندان به ایتالیا سفر کرد و در شهرهایی همچون میلان و رم به اجرای موسیقی پرداخت. «بلند بالا» یکی از قطعات اسماعیل ستارزاده است که اجرای غیررسمی آن را در تابناک می‌بینید و می‌شنوید.
دوتار پیشینه‌ای چند هزار ساله دارد. امروزه حوزه‌های نواختن دوتار عبارت‌اند از شمال خراسان در شهرهای قوچان، بجنورد، شیروان، اسفراین و درگز و آشخانه و جنوب و شرق خراسان در شهرهای تربت جام، تایباد، نیشابور، فردوس، بیرجند، بجستان، بردسکن، قائنات،، کاشمر، باخرز، خواف و سرخس وگناباد و سبزوار و نواحی ترکمن‌نشین شمال شرق از جمله استان گلستان و بخش علی‌آباد کتول همچنین برخی مناطق استان مازندران.
این ساز در نواحی مختلف، با اندکی تغییر در شکل و نحوه نوازندگی دیده می‌شود. انواع دوتار در محدوده مرزهای جغرافیایی ایران به «دوتار خراسان» با دو گونه شمال و شرق، «دوتار ترکمن» و «دوتار مازندران» تقسیم می‌شود شکل ساز و نحوه در دست گرفتن و سبک نواختن در شمال و شرق خراسان با هم تفاوت دارد.
مردم مناطق خراسان قصه‌ها و داستان‌های خود را در قالب آهنگ‌هایی زیبا سینه به سینه به نسل‌های کنونی منتقل کرده‌اند.