تا زنده‌ام ادامه می‌دهم
راجر واترز که با فیلم «کنسرت ما + آنان (US + THEM)» در فستیوال ونیز حضور دارد، گفت:
موسیقی کوک| «راجر واترز» یکی از پایه‌گذاران گروه موسیقی «پینک فلوید»، جمعه شب فیلم «کنسرت ما + آنان (US + THEM)» را به جشنواره ونیز آورد. این فیلم راکر بریتانیایی را در حین برگزاری تور جهانی «ما + آنان» نشان می‌دهد.
او در سال ۲۰۱۷ در شهر آمستردام روی صحنه رفت و ترانه‌هایی از «پینک فلوید» را به همراه قطعاتی از آلبوم جدیدش «این همان زندگی است که می‌خواهیم؟» را اجرا کرد.
در پشت سر او تصاویری ویدیویی نشان داده می‌شود که مسائلی چون جنگ، بحران مهاجرت، حقوق مدنی و سیاست را زیر سؤال می‌برد.
واترز در گفت‌و‌گو با رویترز می‌گوید پیام اصلی این فیلم که در بخش خارج از مسابقه فستیوال به نمایش درآمده، تنها «عشق و صلح» است.
او می‌گوید: «ما در زمانه بسیار بسیار خطرناکی زندگی می‌کنیم و شاید این نمایش کوچک به طریقی بتواند زنگ خطر را به صدا درآورد و بگوید آنچه ما اجازه می‌دهیم روی دهد، بی‌معنی است.»
به گزارش ۳۰نما، واترز در سال ۱۹۶۵ «پینک فلوید» را پایه‌گذاری کرد و به آهنگساز اصلی گروه راک بریتانیایی تبدیل شد. این گروه با موسیقی تجربی خود به شهرت رسید و آلبوم‌های «نیمه تاریک ماه» و «دیوار» آن‌ها موفقیتی جهانی کسب کرد.
واترز می‌گوید: «آهنگسازی من… همواره مثل نقش زدن است از آنچه که می‌بینم… و اشعاری که می‌سرایم از درون قلب و روح من و نیز تعلقم به وضعیت نامساعد دیگران می‌آیند.
مردم در اوایل دوران حرفه‌ای به من می‌گفتند: چرا ترانه‌های تو تا این حد غمگین است؟ یا چرا همیشه از یک سری از مسائل سخن می‌گویی؟
این تصمیم با من نیست، شما انتخاب نمی‌کنید که چه چیزی بنویسید، مثل این است که به [ونسان] ون گوگ بگویید: چرا همیشه گل آفتابگردان می‌کشی؟ نمی‌دانم. چون وجود داشتند کشیدمشان.»
واترز در سال ۱۹۸۵ از «پینک فلوید» جدا شد تا به صورت انفرادی به فعالیت بپردازد. اعضای گروه در سال ۲۰۰۵ بار دیگر به همم ملحق شدند تا کنسرت «لایو ۸» را در لندن برگزار کنند. واترز که روز جمعه ۷۶ ساله شد، می‌گوید در حال حاضر قصد بازنشستگی ندارد.
او می‌گوید: «خیلی خوشحالم که مردم هنوز به آهنگ‌های من گوش می‌دهند و وقتی که توری برگزار می‌کنم، به کنسرت‌ها می‌آیند. اگر مردم برای دیدن این فیلم حضور پیدا کنند و آن را ببینند و تحت تأثیرش قرار بگیرند نیز بسیار خوشحال خواهم شد.
تا وقتی که جانی در این بدن باشد، ادامه می‌دهم… فکر می‌کنم چند سال دیگر وقت داشته باشم.»